ملت ما بحمد الله بسیار مهیاست از براي اینكه، رو به معنویات برود و تاكنون هم قدم هاي زیادي برداشتهاند، لكن راه، طولاني است و راه معنویات آن طور است كه باید انسان در تمام عمر كوشش كند. شاید بسیاري گمان كنند كه رفاه مادي و دارا بودن در بانك ها، اموال، یا دارا بودن زمین ها یا پارك ها و امثال اینها براي انسان سعادت ميآورد. این یك اشتباهي است كه انسان ميكند.
انسان گمان ميكند سعادتش به این است كه چند تا باغ داشته باشد، چند تا ده داشته باشد، در بانك ها سرمایه داشته باشد، در تجارت چه باشد. شاید انسان این گمان را ميكند لكن ما وقتي كه ملاحظه ميكنیم و سعادت ها را سنجش ميكنیم، ميبینیم كه سعادتمندها آن هایي بودند كه در كوخ ها بودند. آنهایي كه در كاخ ها هستند سعادتمند نیستند.
آن مقداري كه بركات از كوخ ها در دنیا منتشر شده است، هیچ در كاخ ها پیدا نميشود. ما یك كوخ چهار پنج نفري در صدر اسلام داشتیم و آن كوخ فاطمه زهرا سلام الله علیها است. از این كوخ ها هم محقرتر بوده لكن بركات این چي است؟
بركات این كوخ چند نفري آن قدر است كه عالم را پر كرده است از نورانیت و بسیار راه دارد تا انسان به آن بركات برسد. این كوخنشینان در كوخ محقر، در ناحیه معنویات آن قدر در مرتبه بالا بودند كه دست ملكوتی ها هم به آن نميرسد و در جنبههاي تربیتي آن قدر بوده است كه هر چه انسان ميبیند بركات در بلاد مسلمین هست و خصوصاً در مثل بلاد ماها، اینها از بركت آنهاست.
خود رسول اكرم- صلي اللَّه علیه و آله و سلم- كه در راس همه واقع است، زندگي كوخنشیني داشته است. خیال نشود كه یك اتاق، حتي یك اتاق نظیر اتاق متوسط این جامعه داشتهاند. چند تا حجره داشتهاند، حجرههاي محقر و این شخص عالی مقام از همین حجره محقر، نورش به ملك و ملكوت افتاده است و سِعِه تربیتش در تمام جهان توسعه پیدا كرده است در صورتي كه آنچه او ميخواست، باز نشده است و بشر به این زودي نميتواند برسد به او مگر ان شاء اللَّه خلف صالح او بیاید و با دست مبارك او تربیت عالیه تحقق پیدا بكند.
* از بیانات امام خمینی (ره) در جمع مسوولان نظام جمهوري اسلامي (اول فروردین 1362)
فراهنگ**1003**1588